Een stevige praktijk.
Als we aan de slag gaan bouwen we aan een stevige praktijk van het maken van tussenruimtes: plekken waar je ongehinderd door afdelings- en organisatiegrenzen kunt samenwerken. Plekken waar alle perspectieven gelijkwaardig op tafel komen. Waar de unusual suspects met de usual suspects werken. En spanningen tussen individuele en collectieve belangen worden gebruikt om nieuwe mogelijkheden te vinden.
Elk traject is een leertraject. We werken er naartoe dat het in jouw organisatie of netwerksamenwerking vanzelfsprekend wordt om tussenruimtes te maken – als onderdeel van hoe jullie samenwerken.
Elk traject is een leertraject. We werken er naartoe dat het in jouw organisatie of netwerksamenwerking vanzelfsprekend wordt om tussenruimtes te maken – als onderdeel van hoe jullie samenwerken.
1. De eerste tussenruimtes maken
We zoeken samen een aantal vragen uit die al langer spelen, die afdelings- of organisatieoverstijgend zijn, maar op inhoud niet heel moeilijk zijn om op te lossen. De moeilijkheid ligt in het overstijgen van de grenzen - en precies daarvoor maken we een tussenruimte. Meestal ontstaan oplossingen al snel door het gestructureerd samenbrengen van de verschillende perspectieven. Je ervaart dat je in relatief weinig tijd goede resultaten kan boeken.
2. Leren van de eerste tussenruimtes
We blikken terug op de eerste tussenruimtes. Wat werkte goed? Wat zat tegen? We koppelen dat aan de theorie. Zodat je niet alleen ervaart dat het werkt, maar ook begrijpt waarom.
3. Zelf doen
In een tweede serie bereiden we samen de tussenruimtes voor, maar doe je steeds meer zelf. Totdat je uiteindelijk zelfstandig sessies organiseert, en we elkaar nog af en toe zien voor reflectie en intervisie.
4. De moeilijkheidsgraad omhoog
In de eerste tussenruimtes zat de moeilijkheid vooral in het overstijgen van grenzen. Veel vragen hebben nog een andere dimensie: die van de verschillende belangen. En wanneer de belangen op zijn minst schijnbaar tegengesteld zijn, of zelfs verborgen, ontstaat het meeste gedoe. Nadat je een tijdje ervaring hebt opgedaan met de principes en de methodiek, pakken we ook vraagstukken aan waarbij meer op het spel staat.
Tussenruimtes maken als gewoonte
Als je ergens een gewoonte van maakt, kost het op een gegeven moment geen moeite meer. Daarom geloof ik in een aanpak waarin we met kleine stapjes bouwen aan iets groots.
